Waarom we vaak ziek worden op vakantie

We zijn ondertussen donderdag 10 april, wat wil zeggen dat de eerste week van de paasvakantie al weer halfweg is. En tijdens deze 2 weken paasvakantie zijn er altijd veel mensen die een weekje vakantie nemen, om bv. nog een laatste keer te gaan skieën of een eerste keer naar de zon te gaan. En dit wil zeggen dat er ook weer veel mensen ziek zullen worden. Want ken je dat? Nooit ziek door het jaar, maar wanneer je dan eindelijk vertrekt op die 'zuur' verdiende vakantie, dan heb je ineens een griep.

Maar hoe komt dit fenomeen nu eigenlijk?

We leven in een wereld waarin rusten bijna voelt als falen, waardoor we steeds maar doorgaan en doorgaan. Omdat doorgaan en hard werken ook vaak wordt beloont. En ziek zijn vooral gezien wordt als “een foutje in het systeem”, iets dat snel opgelost moet worden zodat we weer door kunnen gaan. En je lichaam is iets heel bijzonder, iets super krachtig, dat je beschermt om te blijven kunnen doorgaan terwijl je eigenlijk trager zou moeten gaan. Je lichaam gaat in overlevingsstand om dus te kunnen blijven gaan.

The science behind it:

Wanneer je langere tijd onder stress leeft — of dat nu komt door trauma, een druk leven, een ingrijpende gebeurtenis of simpelweg te weinig rust — schakelt je systeem dus over op standje “overleven” oftewel 'fight, flight'. Wanneer je in deze overlevingsstand zit, dan is je sympathisch zenuwstelsel actief en dit betekent: alert blijven, functioneel zijn, doorzetten, adrenaline gebruiken als brandstof (om dus te vechten of vluchten). Je lichaam is dan niet bezig met herstel, maar met volhouden en door blijven gaan.

Het is op zich ook helemaal niet erg om het sympathisch zenuwstelsel te gebruiken. Maar normaliter zou je dus moeten pendelen tussen het sympatische en parasympatische stelsel ('rest & digest'). In onze samenleving is dit echter niet meer zo simpel, doordat er constant stress prikkels zijn OVERAL en we dus steeds sneller en sneller willen gaan.

Je kan je ook verbazingwekkend ‘oké’ kan voelen en vaak zelfs dus energiek door de automatische reacties van je lichaam wanneer dus dit sympathische zenuwstelsel actief is. Maar het blijft een kunstmatige vorm van kracht, die eigenlijk maar tijdelijk actief zou mogen zijn. Geen echte rust, geen echte gezondheid. Na een tijdje zegt je lichaam dus nee en geraakt het energie potje leeg (insert: burn out) of je gaat dus op vakantie en in vertraging.

Als je zenuwstelsel weer veiligheid voelt…

Jouw lichaam, op het moment dat jij eindelijk tot rust komt, grijpt zélf de kans om los te laten wat het al die tijd heeft vastgehouden. Zodra jij (bewust of onbewust) in een fase komt waarin er meer rust is, waarin je bv. begint met ademwerk, lichaamswerk, therapie, of simpelweg dus op vakantie gaat en vertraagt, dan krijgt je zenuwstelsel een ander signaal:

“We zijn veilig nu. Je hoeft niet meer te overleven.”

En dan… komt er ruimte. Ruimte voor je immuunsysteem om eindelijk op te ruimen. Ruimte voor vastgezette spanning om te zakken. Ruimte voor emoties die je lang hebt onderdrukt. En dat kan zich uiten in wat we ‘ziek zijn’ noemen:

• plotselinge vermoeidheid

• verkoudheid of koorts

• hoofdpijn

• emotionele ontlading (zoals huilen of woede)

• diepe behoefte aan slaap en stilte

Ziek zijn is dus een moment van herstel, niet van falen!

Want je lichaam is dus zo ongelooflijk wijs en krachtig. Ook al denk je soms dat het niet meer mee wilt en je tegenhoud, eigenlijk is het tegendeel waar. Het heeft je al die tijd beschermt en het heeft al die tijd het nodige uitgesteld om jou staande te houden. En nu zegt het: “Je bent veilig. Ik mag ontladen.”

Ook voor mensen die een burnout hebben en die ineens heel moe zijn en echt heel de tijd willen slapen en/of die dus heel de tijd ziek worden terwijl ze thuis herstellen. Dit is, au contraire to what you might think, eigenlijk een super goed teken! Want het is een teken dat je lichaam uit de overleving komt. Het is een teken dat je lichaam zich veilig genoeg voelt om te herstellen. Dus don't put too much pressure on yourself en gun jezelf die rust. Je lijf heeft veel voor jou gedaan en nu is het tijd to return the favor.

Wat kun je doen als dit gebeurt?

1. Luister.

Je hoeft het niet te fixen of er tegen te vechten. Vraag je lichaam wat het nodig heeft.

2. Rust.

Geef je lichaam toestemming om te herstellen, zonder schuldgevoel.

3. Ondersteun.

Denk aan warme voeding, ademhaling, liefdevolle aanraking, zachte beweging. Leer je lichaam terug kennen, leer terug wat het is om in je lijf te zakken ipv je hoofd. Voel!

4. Reflecteer.

Wat is er veranderd in je leven? Wat laat je los? Wat komt er op?

Tot slot…

Ziek zijn is soms een toegangspoort tot een diepere laag van jezelf.

Niet een teken dat je terugvalt, maar dat je dieper zakt.

Dat je lichaam eindelijk de veiligheid voelt om écht te helen.

Heb jij dit al ooit meegemaakt? Ik hoor graag jouw ervaring.